بررسی اثرات ضد سرطانی آنالوگ های جدید چالکون اپوکسید بعنوان مهارکننده های اختصاصی سیکلواکسیژناز2، در رده های سلولی سرطانی کبد انسان

در سالهای گذشته سرطان به عنوان یکی از دلایل شایع مرگ و میر در جوامع بشری مطرح بوده که بواسطه عوامل مختلفی از جمله ژنتیکی، شیمیایی و فیزیکی ایجاد شده و درمان آن با شیوه های گوناگون از جمله جراحی، پرتو درمانی و شیمی درمانی صورت می گیرد. در این میان سرطان کبد به عنوان پنجمین سرطان شایع و سومین علت مرگ ناشی از سرطان، بعلت تشخیص دیرهنگام و عدم درمان قطعی شناخته می شود. مطالعه مکانیسم های درگیر در ایجاد سرطان نشان می دهد، آنزیم سیکلواکسیژناز در ایجاد التهاب، تومور و متاستاز سلول سرطانی دارای نقش است و می تواند از اهداف شیمی درمانی سرطان قرار بگیرد. در این مطالعه آنالوگ های جدید چالکون اپوکسید به عنوان مهارکننده های انتخابی آنزیم cox-2 بر روی رده سلولی سرطان کبد (hepg2) و فیبروبلاست نرمال انسانی مورد مطالعه قرار گرفت. جهت بررسی مهار رشد سلولی، سلولها پس از کشت در پلیت 96 خانه با غلظت های مختلف آنالوگ ها (5، 10، 5/12، 25، 5/37 و 50 میکرومولار) تیمار گردید. بعد از گذشت 48 و 72 ساعت، محیط رویی سلول با محیط کشت حاوی %10 نمک تترازولیوم تعویض و پس از 5 ساعت در طول موج 570 نانومتر مورد خوانش قرار گرفت. نتایج، مهار رشد سلولی را بویژه در رده سلولی hepg2 نشان داد. برای تعیین میزان مهار آنزیم cox-2 توسط آنالوگ ها، سلول ها بمدت 48 و 72 ساعت با غلظت های مختلف آنالوگ ها تیمار شدند و میزان پروستاگلاندین e2 بر اساس پروتکل کیت اندازه گیری شد. نتایج، مهار تشکیل پروستاگلاندین را بویژه در رده سلولی hepg2 نشان داد. اندازه گیری میزان آپوپتوز با استفاده از کیت annexin-v و بر اساس دستورالعمل کیت، نشاندهنده آپوپتوز تاخیری در 48 ساعت و نکروز در 72 ساعت در سلول سرطانی بود. بررسی چرخه سلولی در سلول های تیمار شده با داروها پس از رنگ آمیزی با پروپیدیوم یدید با استفاده از فلوسایتومتری انجام گرفت و یافته ها، توقف سیکل سلولی را در فاز g0-g1 بویژه در رده سلولی hepg2 نشان داد. نتایج حاصل از آزمایشات مختلف نشان دهنده تاثیر بیشتر آنالوگ های چالکون اپوکسید در مقایسه با سلکوکسیب و مهار رشد سلولی hepg2 در مقایسه با فیبروبلاست، بواسطه مهار آنزیم سیکلواکسیژناز 2 می باشد.